edną z najpodlejszych zbrodni, jaką może popełnić zwyrodnialec na tym łez padole, to naruszenie nietykalności cielesnej dziecka, zmuszenie siłą lub perswazją do obcowania płciowego lub innych czynności seksualnych. Takie sytuacje zdarzają się zdecydowanie zbyt często, a sprawcy niejednokrotnie nigdy nie zostają ukarani.
Dziecko w ten sposób potraktowane wchodzi w życie z niewyobrażalną traumą, nierzadko spędzając dorosłe życie w poczekalni u psychologa lub psychiatry. Zaburzenia emocjonalne, problemy w budowaniu poprawnych relacji z płcią przeciwną, wycofanie społeczne, uzależnienia to tylko niektóre z konsekwencji, jakie niesie ze sobą ta obrzydliwa zbrodnia.
Tę trudną tematykę podjął John Hopkins, który napisał scenariusz do filmu Agresja (1972) wyreżyserowanego przez Sidneya Lumeta. Zmarły w 2011 roku twórca to postać wybitna dla historii kina, znany z wielu niezapomnianych obrazów takich jak Dwunastu gniewnych ludzi (1957), Serpico (1973), Pieskie popołudnie (1975) czy Sieć (1976). Agresję wyprodukowało studio MGM, a w głównej roli wystąpił niedawno zmarły Sean Connery.
Agresja to produkcja ponura i przybijająca, zarówno fabularnie, jak i od strony wizualnej. Wieczna angielska pogoda, pochmurne niebo i deszcz moczący kapelusze i płaszcze oficerów policji. W małej angielskiej mieścinie pewien zboczeniec napada na nieletnie dziewczynki, które znajdywane są w zaroślach, wystraszone i obolałe. Kiedy doświadczony glina Johnson dostaje w swoje ręce podejrzanego, sprawa wymyka się spod kontroli…
Oprócz wątku samego przestępcy i skrzywdzonych dziewczynek dość mocno rozbudowano wątek problemów policjantów, którzy na co dzień stykają się z wieloma makabrycznymi zbrodniami. Ma to ogromny wpływ na psychikę stróżów prawa. Kiedy myślimy o biednych ofiarach, rzadko zastanawiamy się, co czuje policjant znajdujący w mieszkaniu poszatkowane zwłoki czy ciało bez głowy na torowisku. Sean Connery wypadł wyśmienicie, wątek dramatyczny z jego udziałem to majstersztyk. Gliniarz z wieloletnim stażem, wiernie czekająca w domu żona, która znosi najgorsze obelgi w imię miłości do rozpijającego się męża. Tragedia małżeńska w czterech ścianach mieszkania, w którym słabo tlące się światło żarówki oświetla twarz kobiety skąpaną we łzach.
Agresja to obraz jak najbardziej godny polecenia, skłaniający do przemyśleń, ukazujący sprawy, z którymi mamy do czynienia każdego dnia. Z pozoru typowy film kryminalny zamienia się w ciężki policyjny dramat, a głównym obiektem staje się nie zboczeniec i śledztwo, a sam policjant prowadzący sprawę. Prawda jest taka, że wolimy problemów nie widzieć, udawać, że ich nie ma. Jeśli masz ochotę seans mocno przeżyć, to zapraszam na Agresję.
Oryginalny tytuł: The Offence
Produkcja: USA/Wielka Brytania, 1972
Dystrybucja w Polsce: BRAK
Fanatyk starych kadrów, obskurnej pulpy i zapomnianych horrorów, na co dzień kochający tata.