Ptasi śpiew wprawia niemowlęta w zakłopotanie

Niebieskooki czarny lemur może być naszym bliskim genetycznym kuzynem, ale ci mali mieszkańcy drzew z długimi, krzaczastymi ogonami i przeciwstawnymi palcami są na tyle od nas różne, że nie spodziewałbyś się, że dziecko rozpozna je jako część rodziny.

Ale naukowcy szukający zależności między głosami zwierząt, które pomagają dzieciom się uczyć, a które nie, odkryli, że wołania naczelnych innych niż ludzie, takie jak lemur, stymulują funkcje poznawcze dzieci tak samo, jak ludzkie głosy, podczas gdy śpiew ptaków nie ma zauważalnego efektu.

Nowe badanie, opublikowane w PLOS ONE, miało na celu zbadanie, czy śpiew zeberki australijskiej (Taeniopygia guttata) wzmacnia zdolności kategoryzacji obiektów dzieci w wieku trzech do czterech miesięcy (ich zdolność do identyfikowania podobieństw między obiektami). Naukowcy odkryli wcześniej, że lemury wspierają tę funkcję równie skutecznie, jak ludzkie głosy.

Naukowcy zdecydowali się zbadać śpiew ptaków, ponieważ ptaki różnią się filogenetycznie od ludzi, ale ich wokalizacje mają uderzające podobieństwo do głosów ludzkich, w tym rytm, zmiany czasu trwania i intonacje.

Badanie mówi nam, że śpiew ptaków nie ma wpływu na zdolności kategoryzacji obiektów przez niemowlęta. Rodzi to zatem pytania o to, czy połączenie dźwięków z poznaniem ogranicza się do naczelnych, czy też rozciąga się dalej w królestwie zwierząt, być może obejmując wszystkie ssaki.

Wyniki sugerują, że związek między językiem a poznaniem pojawia się wcześnie i może sięgać z w głąb naszej ewolucyjnej linii, łącząc nas z naszymi dawno zaginionymi kuzynami.