Szczątki gigantycznych ptaków mięsożernych znaleziono w czterech różnych miejscach w środkowej części Argentyny. Teratornithid, bo tak nazywamy te wielkie ptaszyska, były częścią rodziny Teratornithidae, która żyła od 25 milionów do 12 000 lat temu.
Teratorny, które są spokrewnione z dzisiejszymi bocianami i sępami amerykańskimi (sępy indycze i kondory), były jednymi z największych ptaków, jakie kiedykolwiek zamieszkiwały naszą planetę, o ogromnej rozpiętości skrzydeł wynoszącej 7 metrów i ważyły aż 70 kilogramów. Miały wąskie haczykowate dzioby i szczęki, które pozwoliłyby im ucztować na małych zwierzętach, takich jak myszy, młode ptaki, żaby, jaszczurki i ryby (prawdopodobnie połykały w całości). Uważa się, że wyginęły, gdy ich źródła pożywienia dramatycznie się skurczyły.
Ich skamieniałości znaleziono tylko w Ameryce Północnej i Południowej, a pierwsze kości znaleziono w kalifornijskim La Brea Tar Pits w 1909 roku. „Uważa się, że teratorny pochodzą z Ameryki Południowej, ponieważ ich najstarsze szczątki znaleziono w Brazylii i Argentynie” – wyjaśnił dr Marcos Cenizo, który jest paleontologiem w Centro de Ciencias Naturales, Ambientales y Antropológicas w Fundación de Historia Natural Félix de Azara – Universidad Maimónides.
Następnie powiedział: „Po tym okresie teratorny zniknęły z południowoamerykańskich zapisów kopalnych, ale stały się niezwykle liczne i różnorodne w Ameryce Północnej, aż do ich wyginięcia pod koniec okresu plejstocenu, około 12 000 lat temu”.
Naukowcy byli w stanie to ustalić, analizując cztery szczątki teratorna pochodzące z okresu między późnym a wczesnym plejstocenem. Chociaż cztery okazy były podobne pod względem morfologii i wielkości do gatunku Teratornis merriami, miały również kilka różnic, które sugerują, że należały do zupełnie nowego gatunku.
Wcześniej uważano, że teratorny są jak sępy, ale nowe badania zakwestionowały tę hipotezę. Jak napisali autorzy badania: „Wczesne założenie, że teratorny były ptakami podobnymi do sępów o ścisłym zachowaniu padlinożernym lub drapieżnym, opierało się na obecności ostro haczykowatym dziobie, ich porównywalna wielkość ciała i powierzchowne podobieństwo do kondorów w proporcjach kończyn i morfologii. Jednak stosunkowo słabe nogi i pazury obserwowane u teratorów nie są zgodne z cechami podobnymi do ptaków drapieżnych, a charakterystyczna morfologia obręczy piersiowej i miednicy, czaszki i szczęk wydaje się być niezgodna z ekologią podobną do sępów”.
Źródło: tandfonline.com
Nałogowy pochłaniacz popkultury, po równo darzy miłością obskurne horrory, Star Wars i klasykę literatury.