Mało filmów pachnie jak konkretna poru roku, a Licorice Pizza właśnie unosi wokół siebie woń lata. I to nie byle jakiego, bo lata roku 73., kiedy swoją drugą kadencję zaczynał Nixon, nie wiedząc, że zakończy się ona bardzo szybko dzięki aferze Watergate. W tle wybrzmiewają również pokojowe rozmowy wieńczące Konflikt Wietnamski, a świat boryka się z kryzysem dostępności paliwa.
W takiej atmosferze nastoletni Gary Valentine (Cooper Hoffman), wyjątkowy ogarnięty uczeń jeden ze szkół w San Fernando Valley w Los Angeles, stara się zdobyć serce Alany Kane (Alana Haim). Dzieli ich prawie dziesięć lat różnicy, jednak chłopak po pierwszym spotkaniu już wie, że spotkał tę jedyną. A jak pokazuje historia jego biznesów i intratnych pomysłów, Gary to ktoś, kto totalnie nie odpuszcza zamierzonych sobie celów.
Dwudziestokilkuletnia Alana nie ma pojęcia, co chce robić w życiu, wykonując niezbyt zobowiązujące fuchy, czeka na swoje powołanie. Mimo jej pozornego nieogarnięcie Gary na swój sposób podziwia jej życiowe doświadczenie i poczucie humoru, kiedy ona zachwycona jest jego determinacją i umiejętnością budowania własnego wizerunku. Brzmi prozaicznie? Bo taka właśnie Licorice Pizza, historia tak prosta, że spokojnie mogłaby być napisana przez samo życie.
Ale twórca tego dzieła, Paul Thomas Anderson, przenosi nas dosłownie w czas zadawania poważnych pytań, tworząc zabawną i poruszającą historię opowiedzianą z dwóch punktów widzenia. To historia dwójki z pozoru różnych ludzi, którzy poprzez drogę, jaką oboje przechodzą, dochodzą do wniosku, że ich marzenia, troski i pragnienia są dokładnie takie same. Oczywiście nie są w tym wszystkim wyjątkowym, bo stanowią literackie wręcz uosobienie nastrojów, jakie dominowały wówczas u większości młodych Amerykanów. A ci stanowili wyraźny kontrast pomiędzy klasyką i nowoczesnością, konserwatyzmem a liberalizmem.
Anderson od początku rozkochuje widza w swoich błyskotliwych dialogach, fantastycznej pracy kamery i w każdym innym elemencie produkcji. Lata 70. wręcz wylewają się z ekranu, nie tylko za sprawą zapierającej dech w piersiach scenografii i kostiumom, ale także często i gęsto wykorzystanej muzyce z epoki. Obok Davida Bowie znajdziemy tutaj takich wykonawców jak The Doors, Donovan czy Clarence Carter. Idealnie komponuje się to z tym ciepłym, kalifornijskim klimatem, gdzie joint na pewno smakuje inaczej.
Ale czymże byłby film o miłości, bez pary kochanków? A aktorsko zarówno Cooper Hoffman, jak i Alana Haim to chyba największe odkrycia tej branży roku 2021. Obydwoje emanują niezwykłą charyzmą i widać, że dobrze czują się właśnie w takiej retro stylizacji. Nie są to influencerzy z Instagrama, a zwykle dzieciaki bez „okładkowej” urody, przez co łatwiej jest nam z nimi nawiązać emocjonalną więź. Drugi plan wypada równie przyzwoicie, z Bradleyem Cooperem czy Seanem Pennem na czele. Mają oni co prawda krótkie, ale naprawdę zabawne role i, przynamniej przeze mie, zostaną zapamiętani na dłużej.
Ostatnia scena, która jest emocjonalnym zawiązaniem filmu i potrafi rozczulić nawet najtwardszych widzów, Licorice Pizza jest jednym z najbardziej pozytywnych, przystępnych i po prostu przyjemnych filmów, jakie ostatnio wyszły. Szkoda, że nie został on doceniony przez gremium przyznające statuetki Oscara, ale co tam, nawet bez tego prestiżowego namaszczenia jest to dzieło, które wchodzi do mojej czołówki najlepszych filmów ostatnich lat! Dawno nie widziałem, żeby ktoś uczynił z historii o dorastaniu czegoś tak, hm, ciepłego. To olbrzymi sukces kina w ogóle.
Nie będę się już bardziej rozwodził na temat tego, jak bardzo podobało mi się Licorice Pizza, bo pewnie popadnę w jakąś groteskę. Wrócę jednak do tego, od czego zacząłem ten tekst, od zapachu. Bo jeśli miałbym konkretyzować jego ton, to porównałbym ów film do woni palonego w wakacje jointa, otoczonego lasem jeziora i osoby, którą kocha się naprawdę. Więc jeśli nie wiecie, jak w bardziej konwencjonalny sposób poprawić sobie humor, to film Paula Thomsa Andersona (prywatnie chyba mojego ulubionego, filmowego Andersona) rysuje się jako idealna propozycja.
Oryginalny tytuł: Licorice Pizza
Produkcja: USA, 2021
Dystrybucja w Polsce: forumfilm.pl
Nałogowy pochłaniacz popkultury, po równo darzy miłością obskurne horrory, Star Wars i klasykę literatury.
O jaka ładna recenzja. Ten film faktycznie smakuje jak blant w ciepły, wakacyjny, beztroski wieczór. :~)