Istnienie potwora z Loch Ness jest prawdopodobne według naukowców, którzy odkryli skamieniałości wymarłego gada o długiej szyji w dawnym korycie rzecznym w dzisiejszym Maroku.
W 1976 roku dwa najbardziej renomowane, międzynarodowe studia kina gatunkowego, Toho, japońscy mistrzowie nurtu kaiju stojący za serią Godzilla oraz Hammer, brytyjska wytwórnia filmowa znana z gotyckich horrorów o potworach, rozpoczęły prace nad koprodukcją zatytułowaną Nessie. Częściowo zainspirowany sukcesem Szczęk (1975), opracowano różne scenariusze i powstał plakat promocyjny, ale projekt nigdy nie doszedł do skutku.
Ambitny film otwierałby się sceną, w której ciężarówka zawierająca niebezpieczną substancję chemiczną rozbija się w pobliżu jeziora Loch Ness, budząc starożytnego, uśpionego potwora z jego mrocznych głębin. W ten sposób zaczyna się sezon na kłusownictwo od Szkocji, przez Wyspy Kanaryjskie na porcie w Hongkongu kończąc. Po drodze odwiedzilibyśmy również atomową łódź podwodną i platformę wiertniczą.
Zmagając się z zapewnieniem finansowania i międzynarodowej dystrybucji kilku wcześniejszych projektów, Nessie wydaje się być próbą Hammera odbicia się od malejącej popularności gotyckiego horroru na rzecz większego widowiska o szerszym zasięgu. Zaczęło się od pomysłu Clarke’a Reynoldsa, który wcześniej napisał dla Hammera film Królowa Wikingów z 1967 roku i był najbardziej znany z filmu Shalako z 1968 roku z Seanem Connery w roli głównej.
Wiedząc, że efekty specjalne będą miały kluczowe znaczenie dla powodzenia projektu, Hammer zawarł umowę z Toho-Towa, aby przeznaczyć część budżetu na efekty specjalne w zamian za prawa do dystrybucji na Dalekim Wschodzie. Teruyoshi Nakano, weteran franczyzy Godzilla, miał być reżyserem efektów specjalnych przy produkcji Nessie.
Dowiedziawszy się, że brytyjska osobowość medialna David Frost (sławny z Frost/Nixon) pracuje nad swoim własnym filmem o potworze z Loch Ness zatytułowanym Carnivore, Hammer wyciągnął do niego rękę a Frost zasugerował, aby połączyli siły. Wszedł na pokład jako producent, dołączając do szefa studia Hammer Michaela Carrerasa, członka zarządu Hammer Euana Lloyda i producenta Toho Tomoyukiego Tanaki.
Ponieważ Toho chciało zobaczyć scenariusz — wtedy tylko w fazie koncepcji — Christopher Wicking (Córka dla diabła (1976), Krzycz póki możesz (1970)) otrzymał zadanie dostarczenia gotowego scenariusza w krótkim czasie. Aktor i zarazem reżyser Bryan Forbes, który pojawił się w dwóch filmach Hammera: Quatermass 2 z 1957 roku i Yesterday’s Enemy z 1959 roku, opracował później scenariusz i został dopisany do reżyserii. W końcu zrezygnował i został zastąpiony przez Michaela Andersona, który odniósł sukces swoim Ucieczką Logana (1975).
Nessie została oficjalnie ogłoszona na Festiwalu Filmowym w Cannes w maju 1976 roku. Początkowo film posiadał budżet 3 mln dolarów, a reklamowany był jako produkcja za 7 mln dolarów, odpowiadająca szacunkowemu budżetowi Szczęk. Wzrost kosztów wymagał zaangażowania dodatkowych inwestorów, a Hammer tkał splątaną sieć negocjacji z Columbia Pictures w USA oraz producentami w Niemczech i Afryce Południowej.
Po nieudanym zabezpieczeniu całego budżetu i problemach narastających prawie we wszystkich innych aspektach — scenariuszu, reżyserii, efektach specjalnych, harmonogramie, prawach — Nessie zniknęła gdzieś na początku 1979 roku. Niedługo potem Hammer został zamknięty. Wstępna budowa potwora była już rozpoczętą, a jego resztki podobno później Nakano wykorzystał jako smoka w filmie Księżniczka z Księżyca z 1987 roku.
Lista niezrealizowanych filmów jest tak obszerna, że istnieje wiele pordukcji dokumentalnych, podcastów, książek i artykułów poświęconych temu tematowi, ale Nessie pozostaje w dużej mierze nieuchwytna. Fakt, że dwie ówczesne potęgi kina gatunku współpracujące, aby przenieść legendarnego stwora na ekran, jest niezaprzeczalnie fascynujący, ale główni zaangażowani gracze nigdy nie mówili o tym publicznie. Być może ostattnie zainteresowanie kryptydą pozwoli Nessie wpłynąć na wielki ekran w hołdzie temu niezrealizowanemu, ambitnemu projektowi.
Źródło: bloody-disgusting.com
Nałogowy pochłaniacz popkultury, po równo darzy miłością obskurne horrory, Star Wars i klasykę literatury.