„Coś w tym filmie jest głęboko, głęboko niepokojące” – piszą ludzie na Reddit. „Nie daje komfortu takich elementów, jak narracja, dialogi, muzyka czy kadrowanie logicznie skomponowanych obrazów. To popycha cię coraz głębiej w otchłań samotności i zagłady oraz przytłaczającą, ciągłą groźbę kolejnego wstrząsu”.
Komentarze i pozytywne opinie pod postem są kipią od zachwytów, a fani horrorów, którzy widzieli film, szybko zgodzili się, że Skinamarink nie jest dla przeciętnego fana gatunku. „To jak Paranormal Activity” tylko napisane i wyreżyserowane przez Davida Lyncha”.
Zobacz zwiastun poniżej:
W filmie dwoje dzieci budzi się w środku nocy i odkrywa, że ich ojciec zaginął, a wszystkie okna i drzwi w ich domu zniknęły.
Joshem Korngutem z portalu Dread Central pisze w swojej recenzji „okropności Skinamarink polegają na jego zdolności do przeniesienia cię z powrotem do czasów dzieciństwa, a następnie pozostawienia tam samego, bez opieki i zagubionego. Film przenosi swoją publiczność z powrotem do prostszych czasów i zatrzymuje nas tam, zamykając w miejscu, w którym dorastaliśmy, zanim wyrzucimy klucz. To głęboko niepokojące analziowanie śmierci, dzieciństwa i domu, w którym dorastałeś”.
Źródło: dreadcentral.com
Nałogowy pochłaniacz popkultury, po równo darzy miłością obskurne horrory, Star Wars i klasykę literatury.