Do czego zdolni są spece od marketingu? Czy celebryci rzeczywiście zachowują się inaczej wśród błysków fleszów? Czego pragną w głębi serca? Czy telewizja to rzeczywiście tylko iluzja? Zapraszam na seans filmu, który nie stracił na aktualności, a jego satyryczny wydźwięk bezlitośnie obnaża przemysł, niczym rozochocony nastolatek swoją pierwszą w życiu dziewczynę.
Will Success Spoil Rock Hunter?, wyreżyserowany w 1957 roku przez Franka Tashlina na podstawie sztuki teatralnej George’a Axelroda, to błyskotliwa satyra na hollywoodzki blichtr, reklamę i obsesję na punkcie sławy. Reżyser zaczynał karierę jako animator, pracując m.in. dla Warner Bros., co miało ogromny wpływ na jego późniejszą twórczość filmową. Jego filmy charakteryzują się kreskówkowym humorem i przesadnymi, komicznymi sytuacjami. Tashlin był mistrzem parodii i satyry, co doskonale widać w Will Success Spoil Rock Hunter?, gdzie twórca umiejętnie łączy elementy groteski i inteligentnej satyry.
W roli głównej obsadzono Tony’ego Randalla. Gra on Rockwella P. Huntera, nieśmiałego copywritera pracującego w agencji reklamowej, który marzy o sukcesie i awansie zawodowym. Hunter, zmagający się z presją otoczenia, podejmuje ryzykowną próbę przekonania słynnej aktorki Rity Marlowe, aby została twarzą kampanii reklamującej szminkę. Aby osiągnąć ten cel, musi udawać jej kochanka, co wywołuje szereg komicznych i absurdalnych sytuacji. Tony Randall był aktorem znanym z elegancji, inteligencji i znakomitego wyczucia komedii, co sprawiło, że zdobył uznanie zarówno w kinie, jak i na scenie teatralnej. Wypada świetnie w roli trochę niezdarnego, marzącego o karierze pracownika firmy reklamowej.
Jayne Mansfield wciela się w postać Rity Marlowe, oszałamiająco pięknej gwiazdy filmowej, będącej parodią hollywoodzkich bombshelli. Aktorka znana z charakterystycznego seksapilu, doskonale wcieliła się w rolę słodkiej, choć nieco naiwnej celebrytki. Jej przerysowana, prowokująca osobowość w filmie była odbiciem jej publicznego wizerunku, który w tamtych latach uczynił ją prawdziwą ikoną. Mimo przerysowanego wizerunku Mansfield udowadnia, że ma talent komediowy, a jej postać to więcej niż tylko ładna buzia. Była jedną z najbardziej rozpoznawalnych ikon seksu lat 50., często porównywaną do Marilyn Monroe. Stała się symbolem popkultury. Jej rola w Will Success Spoil Rock Hunter? idealnie wpasowywała się w ten obraz – Rita Marlowe to postać, która jest nie tylko piękna, ale również nieświadomie manipuluje swoim wizerunkiem, by osiągnąć cele w przemyśle rozrywkowym. Komediowy talent Jayne, który błyszczy w tym filmie, często jest niedoceniany na tle jej wyzywającego wizerunku. Warto wspomnieć, iż Mansfield zdobyła za ten film Złoty Glob dla najbardziej obiecującej nowej aktorki.
W roli narzeczonej Rocka wystąpiła Betsy Drake jako Jenny Wells, która reprezentuje bardziej przyziemną, zdrową stronę kobiecości, kontrastując z przerysowaną postacią Mansfield. Drake była amerykańską aktorką i pisarką, najbardziej znaną jako trzecia żona Cary’ego Granta, jednej z największych gwiazd Hollywood.
Film pojawił się w czasach, kiedy Hollywood przechodziło znaczące zmiany. W latach 50. amerykańska kinematografia zmagała się z upadkiem systemu studiów filmowych i rosnącą popularnością telewizji, co wymuszało poszukiwanie nowych form narracji i środków wyrazu. Komedie satyryczne, takie jak Will Success Spoil Rock Hunter?, pozwalały widzom na krytyczne spojrzenie na przemysł, który produkował gwiazdy, jak Jayne Mansfield, ale też je konsumował.
Na tle innych hitów lat 50., takich jak Some Like It Hot (1959) czy Rebel Without a Cause (1955), film Tashlina nie był blockbusterem, ale zyskał uznanie krytyków za sprytne podejście do tematu i za odwagę w obnażaniu absurdów kultury celebrytów. Film krytycznie podchodzi do obsesji na punkcie sławy i reklamy, jednocześnie serwując widzowi dużą dawkę humoru. Warto zaznaczyć, iż film posiada świetne dialogi, błyskotliwe i pełne humoru, często ironiczne i krytyczne wobec hollywoodzkiego świata. Sądzę jednak, że dla niektórych widzów film może być zbyt kreskówkowy i przesadzony w swoim komizmie.
Will Success Spoil Rock Hunter? odbieram jako lekcję o tym, jak iluzoryczna i przelotna jest sława, oraz jak reklama manipuluje zarówno celebrytami, jak i konsumentami. Film obnaża absurdalność przemysłu rozrywkowego, ale robi to z humorem, bez nachalnego moralizowania. To produkcja, która pozostaje aktualna, nawet w dzisiejszych czasach, kiedy świat celebrytów i reklamy jeszcze bardziej zdominował naszą kulturę. Zarówno Tony Randall, jak i Jayne Mansfield wypadli na ekranie świetnie, zachęcam do sprawdzenia.
Oryginalny tytuł: Will Success Spoil Rock Hunter?
Produkcja: USA, 1957
Dystrybucja w Polsce: BRAK
Fanatyk starych kadrów, obskurnej pulpy i zapomnianych horrorów, na co dzień kochający tata.