Wydaje mi się, że nawet wśród fanów włoskiego kina gatunków The Five Days nie jest tytułem specjalnie znanym. W końcu postać Dario Argento kojarzy się jednoznacznie z kryminałem giallo i szerzej pojętym…
Tag: włochy
Rush (1983)
Samotny, dobrze zbudowany facet w obdartych, wojskowych ciuchach przemierza postapokaliptyczne pustkowie. Za jego plecami zaparkowany jest wysłużony samochód typu buggy. Szuka on wszystkiego, co może pomóc mu przeżyć w nieprzyjaznym środowisku….
Ucieczka z Bronxu (1983)
Wojownicy z Bronksu (1982) Enzo G. Castellariego nie jest może najlepszym przedstawicielem włoskiego kina gatunku, ale film poradził sobie na tyle dobrze w kasie, że dostał zielone światło na kontynuację. Za namową producenta…
Bloody Pit of Horror (1965)
Każdy ma jakiegoś bzika, każdy jakieś hobby ma – tak brzmią słynne słowa wiersza Cypriana Norwida. I rzeczywiście ważne jest, aby w życiu posiadać jakąś pasję. Coś, co sprawi, że człowiek poczuje…
Wojownicy z Bronxu (1982)
Grzebanie w śmietniku z etykietą „włoskie kino gatunku” to zawsze jakieś wartościowe doświadczenie. Nawet jeśli trafimy na dzieło złe do szpiku kości, mamy nauczkę na przyszłość. Czasami, a nawet bardzo często, zdarza…
Kobieca tajemnica (1991)
Pewnego leniwego wieczoru, przeglądając kolejne ogłoszenia w poszukiwaniu ciekawych kaset VHS, uwagę mą przykuł film z celującą ze spluwy, seksowną Margeux Hemingway na okładce. Jako że aktorkę doskonale kojarzyłem, postanowiłem go czym…
Twarda droga, jedyna droga (1987)
Warto od czasu do czasu dać trochę wytchnienia swojej głowie i obejrzeć coś, co wymaga od nas minimum myślenia. Ja w razie takiej potrzeby lubię sięgnąć po włoskie klony Rambo czy innych akcyjnaków. Wiem,…
Zagubieni w Dolinie Dinozaurów (1985)
Włoskie kino kanibalistyczne to chyba takie moje największe guilty pleasure, czyli forma „sztuki”, która sprawia mi jakąś przyjemność, ale do której tak trochę wstyd się przyznać w towarzystwie. Wiadomo, Cannibal Holocaust (1980) Ruggero Deodato to wielkie kino,…
Człowiek zwany Ciszą (1968)
Ekspertem nie jestem, ale trochę włoskich westernów w życiu widziałem. Na tyle, by móc z czystym sercem wskazać te, które uznaję za arcydzieła, te które mi się podobały oraz takie, których zapewne nie zrozumiałem. Wiem natomiast, że Sergio…
Niepokalana (2024)
Ostatnie lata to czas jakiegoś małego renesansu horroru klerykalnego. Nagle wielu twórców kina gatunku sięga po zakurzoną biblię, wyciąga z szuflady różaniec po babci i kieruje swe kroki do zamkniętych dla…