Nowo odkryty geoglif syberyjski jest dwa razy starszy od linii z Nazca

Nowo odkryta geoglif na Syberii wyprzedza słynne Linie Nazca w Peru. Byk z kamyków i piaskowca, który ma wymiary 3 na 4 metry (9,8 na 13,1 stopy), jest pierwszym zwierzęcym geoglifem znalezionym w tej konkretnej części planety.

Geoglif odkryto w pobliżu wsi Khondergey w południowo-zachodniej części Republiki Tuwy. Zdecydowanie pochodzi on ze starożytności, ponieważ był związany z pochówkami sprzed ponad 4000 lat we wczesnej epoce brązu. Oznacza to, że jest o tysiąc lat starszy od białego konia z Uffington w Anglii i dwa razy starszy od peruwiańskich linii Nazca.

Linie Nazca to grupa geoglifów, które znajdują się na obszarze prawie 492 kilometrów kwadratowych, a większość z nich pochodzi sprzed około 2000 lat. Uffington White Horse został wyrzeźbiony na białym kredowym zboczu wzgórza Berkshire Downs w Anglii około 3000 lat temu. A na początku tego roku uważa się, że gigantyczny spiralny geoglif znaleziony na indyjskiej pustyni Thar jest największym na całej planecie.

Syberyjski byk i próba jego rekonstrukcji. Fot. siberiantimes.com

Jeśli chodzi o geoglif znaleziony na Syberii, niestety przednia część byka została zniszczona podczas budowy drogi w latach 40. XX wieku. Jedyne pozostałe części geoglifu to tył, tylne nogi i ogon byka.

Marina Kilunovskaya, która jest kierownikiem ekspedycji archeologicznej w Tuwie, opisała odkrycie bardziej szczegółowo: „Widzimy byki jako petroglify wokół Tuwy i sąsiednich terytoriów, ale natknięcie się na geoglif zwierzęcy jest wyjątkowym odkryciem dla całego regionu Centralnej Azji. Nie znaleźliśmy wcześniej takich kamiennych kompozycji”. Geoglify to duże motywy (zwykle większe niż 4 metry) w ziemi, które zostały wykonane z kamieni, żwiru lub poprzez usunięcie ziemi w celu utworzenia linii. Petroglify to projekty, które zostały wykonane przez rzeźbienia lub odłamki w powierzchniach skalnych.

Co ciekawe, we wczesnej epoce brązu kultury z Azji Środkowej dość często wykorzystywały motywy byka, podczas gdy jelenie były używane lata później, w czasach scytyjskich. Kilunovskaya powiedziała również: „Chociaż możemy rozpoznać wizerunek byka, co pozwala nam z dużym prawdopodobieństwem zrekonstruować utracone części, nigdy wcześniej nie widzieliśmy takich kamiennych układów. Naszym zdaniem wyjątkowość znaleziska i zagrożenie dla stanowiska ze względu na sąsiednią drogę wymaga dalszej ochrony”.

Źródło: siberiantimes.com

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *